برای نوشتن، منتظر حالت روحی خاصی نباشید
حال که موضوع و گروه مخاطبان خود را انتخاب کرده‌اید؛ می‌توانید نوشتن کتابتان را آغاز کنید.
به این منظور حتماً لازم نیست که منتظر بروز یا ظهور یک حالت روحی یا احساسیِ خاص باشید.
به دلیل ارتباطی که با مردم به‌عنوان یک ناشر دارم؛ خیلی وقت‌ها با افرادی مواجه می‌شوم
که می‌گویند ما تمایل داریم کتاب بنویسیم اما بعد از شش ماه یا یک سال بعد که آن‌ها را دوباره می‌بینم، مطلع می‌شوم که
هنوز نوشتن کتابشان را شروع نکرده‌اند و وقتی می‌پرسم که چرا نوشتن کتابتان را شروع نکرده‌اید؛
می‌گویند: «منتظریم حال خوشی به ما دست بدهد» یا: «حالمان خوب شود»
و یا: «هنوز روحیه‌ی کتاب نوشتن را نداریم. هر وقت روحیه‌ی کتاب نوشتن داشتیم شروع می‌کنیم…»
اما درواقع اتفاقی که افتاده عبارت از این است که این افراد شور و هیجان سخن گفتن در مورد کتابشان با دیگران را
جایگزین شور و هیجانی که برای نوشتن کتاب داشتند، کرده و آن انرژی اولیه را که می‌توانست به موتور محرکه‌ی آن‌ها
برای نوشتن کتاب تبدیل شود را با یک گپ و گفت عوض کرده‌اند!
شما هم اگر می‌خواهید کتابی بنویسید؛ نوشتن کتاب را شروع کنید.
(برای نوشتن، منتظر حالت روحی خاصی نباشید)
لازم نیست در مورد نوشتن کتابتان مرتب با افراد مختلف حرف بزنید.
زیرا ضمن صحبت با افراد مختلف از آن‌ها حس تأیید می‌گیرید و این امر کم‌کم خودش برای شما
اغناءکننده می‌شود و این اغناء شدنِ شما باعث می‌شود که هیچ‌وقت سراغ نوشتن کتابتان نروید؛ پس اگر واقعاً به
نوشتن کتاب تمایل دارید، نوشتن را شروع کنید و از صحبت با دیگران در مورد آن دست بردارید.
هم‌چنین اگر منتظر هستید حالت روحی خیلی خاصی به شما دست بدهد تا نوشتن را شروع کنید؛ مطمئن باشید که این
حال به این زودی‌ها به شما دست نخواهد داد.
شما باید بنویسید و در محیط و فضای نوشتن قرار بگیرید تا کم‌کم آن حال موردنظرتان هم در شما پدیدار شود. منتظر آن
حالت روحی نباشید و همین امروز نوشتن را شروع کنید.
از سوی دیگر لازم است به محدودیت پنهان زمان نیز توجه داشته باشید. همگی، این بیت مشهور «سعدی را شنیده‌ایم که
می‌فرماید:
«گل همین پنج روز و شش باشد/ وین گلستان همیشه خوش باشد»
سعدی ۷۰۰ سال پیش به ما یادآوری کرده که عمر این گل‌های زیبا طولانی نیست، گل‌ها هرقدر هم زیبا باشند با تغییر فصل
و با تغییر زمان، شادابی و طراوتشان را از دست داده و از بین می‌روند ولی کتابی که سعدی ۷۰۰ سال پیش نوشته هنوز
یک اثر ماندگار است و به‌عنوان مرجع و منبع، مورداستفاده‌ی ما قرار می‌گیرد.
توجه داشته باشید که اگر بسیاری از مطالبی که امروز به ذهن شما می‌آید را مکتوب کنید آن مطالب همیشه زنده خواهند
ماند و آیندگان هم می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند؛ پس کتاب نوشتن را جدی بگیرید.
در این میان، اگر اعتقاد داشته باشید که «آدم باید حالش را داشته باشد که بنویسد» به‌زودی متوجه می‌شوید این «حال»
دیربه‌دیر سراغ آدم می‌آید و شما باید خودتان به سراغ این «حال» بروید.برای نوشتن، منتظر حالت روحی خاصی نباشید