اولین مرحله’ انتخابِ موضوعِ نوشتن است.
اگر در موضوعی متخصص هستید، اگر تجربیات متفاوتی از بقیۀ مردم دارید،
اگر همه در یک موضوع از شما سؤال می‌کنند،
در همان موضوع کتاب بنویسید.
با نوشتن کتاب دربارۀ تخصصتان، از سایر رقبا متمایز می‌شوید و مردم باور می‌کنند که شما توانمندتر از سایر همکارانتان هستید و حاضر می‌شوند شما را برای مشاوره و انجام خدمات تخصصی انتخاب کنند.
انتخابِ موضوعِ نوشتن مسئلۀ مهمی است. اگر در موضوعی که تخصصِ شما نیست بنویسید و صرفاً از کتاب‌های مختلف یا کلاس‌های مختلف، که در آن‌ها شرکت کرده‌اید، اطلاعات جمع کنید، کتابِ شما نسبت‌به کتاب‌های دیگر در کتابفروشی‌ها، مزیتی نخواهد داشت و دلیلی ندارد که مردم کتابتان را بخوانند. اما وقتی دربارۀ تخصص واقعی خودتان می‌نویسید، حتماً با زیروبم‌های آن آشنا هستید و اطلاعاتی به خوانندۀ کتاب می‌دهید که در هیچ جای دیگر پیدا نمی‌کند.
وقتی دربارۀ تخصص و تجربه‌های واقعیِ خودتان می‌نویسید، اطلاعاتِ جزئی و دقیقی دارید که مخاطبتان در هیچ جای دیگر و در هیچ کتاب دیگری، حتی در کتاب‌های ترجمه‌شدۀ بازار، آن‌ها را نمی‌یابد.
هم‌چنین باید ببینید در چه موضوعی شورواشتیاق دارید و حاضرید برای آن وقت و انرژی بگذارید.
دقت کنید! در هر موضوعی که می‌خواهید کتاب بنویسید، بی‌شک کتاب‌های فراوانی تاکنون در آن موضوع چاپ شده است. خصوصاً، با توجه به قوانین کپی‌رایت در ایران، که برای ترجمۀ کتاب‌های خارجی از ناشر یا نویسندۀ آن اجازه نمی‌گیرند، در هر موضوعی، انبوهی از کتاب‌های خارجی، از نویسندگان معروف و برند، ترجمه و منتشر شده است.
اگر می‌خواهید مخاطبِ ایرانی’ کتابِ شما را از بین این‌همه کتابِ موجود انتخاب کند، باید مطابق فرهنگ و اندیشۀ او صحبت کنید، دغدغه‌ها و مشکلاتش را بگویید، و مثال‌های بومی و ایرانی‌ای بزنید که در هیچ کتاب ترجمه‌شده‌ای پیدا نمی‌شود.
منصور سجاد
به زودی قسمت های بعدی این نوشته را منتشر می کنم